This is a blog intented to exhibit some of my sketches, my drawings and my view of life. It is not a selected work, it is a process, so you will mature with me along the way.

Αυτό το μπλογκ προορίζεται να παρουσιάσει μερικά από τα σχέδιά μου, τα σκίτσα μου και την οπτική γωνία που βλέπω τη ζωή. Δεν είναι επιλεγμένη δουλειά μου, είναι μια προοδευτική διαδικασία, έτσι που και εσείς θα ωριμάζετε μαζί μου στην πορεία

naked form, pencil on paper

Awed by her splendor
stars near the lovely
moon cover their own
bright faces
when she
is roundest and lights
earth with her silver
Sappho, Awed by her splendor

2 comments:

Anonymous said...

Είναι σημαντικό να ξέρεις ότι σε αυτό το ασυμβίβαστο, αχανές, παρερμηνευμένο και τόσο μικρής πυκνότητας σύμπαν, υπάρχουν εκείνοι που κοιτούν τα ίδια άστρα, που γυρίζουν το βλέμμα τους ψηλά και κάνουν τα ίδια όνειρα, που γεύονται τα πάντα σαν να ήταν η τελευταία φορά, που δεν φοβούνται να μιλήσουν, που φοβούνται να ντραπούν. Η γλώσσα είναι μία. Του σώματος. Η γλώσσα που καταλαβαίνουν όλοι σ' αυτό το σύμπαν από τα φυτά και τα ζώα μέχρι το μεγαλύτερο ζώο τον άνθρωπο. Τα μάτια αρκούν. Δεν χρειάζεται να γράψεις τίποτα. Η γραφή είναι για να χτίζεται η ιστορία. Σε όλα τα άλλα είναι άχρηστα. Στις δύσκολες στιγμές οι ομιλίες δεν μπορούν να πουν τίποτα.

Hristos said...

Είναι σημαντικό να ξέρει κανείς να μιλά με τον συνάνθρωπό του, ανεξαρτήτως ράτσας και χρώματος, να αναγνωρίζει κανείς τις λεπτές υφές της ψυχής, του πνεύματος, κάνοντας πράξεις του τα πιστεύω του προς κάτι ανώτερο, κάτι μεγαλειώδες και ταυτόχρονα τόσο μα τόσο συνηθισμένο και καθημερινό, να είναι άνθρωπος. Και με αυτό το μεγάλο αυτί, αυτό το μεγάλο μάτι, όλο αυτό το αισθητηριακό όργανο που λέγεται σώμα, να ατενίσει το απέραντο μέσα στο όνειρο. Να κοιτάξει και τελικά, να Δει.